Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Τρία προβλήματα με… έξι λύσεις

1ο πρόβλημα: Όταν η NASA άρχισε να στέλνει αστροναύτες στο διάστημα, ανεκάλυψαν πως οι στυλογράφοι δεν δουλεύανε με βαρύτητα μηδέν, αφού η μελάνη δεν κατέβαινε για να γράψει.

Λύση A):

Μετά 6 χρόνια και $12,000,000.00 έφτιαξαν ένα στυλογράφο που δούλευε: κάτω από μηδέν βαρύτητα, ανάποδα, μέσα στο νερό, σε οποιαδήποτε επιφάνεια και με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από πολλούς βαθμούς υπό του μηδενός μέχρι τους 300 βαθμούς Κελσίου.

Απίθανα πράγματα.


Οι πολιτικοί θα χάσουν περισσότερο με το χωρισμό του κράτους από την Εκκλησία

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ο στίχος του ποιητή από την Παραγουάη Ερνέστο Καρντενάλ ταιριάζει απόλυτα στο χωρισμό, με τον οποίο οι πολιτικοί απειλούν την Εκκλησία. Λέει ο ποιητής στο ερωτικό του επίγραμμα:

"Με το χωρισμό μας βγήκαμε κι οι δυο χαμένοι.
Όμως από τους δυο μας εσύ χάνεις περισσότερο.
Εγώ θ΄ αγαπήσω κι άλλες όπως εσένα.
Εσένα δε θα σ΄ αγαπήσει κανείς όσο εγώ."
(EPIGRAMMAS)

Πώς κάνει τόσο θόρυβο ένα τζιτζίκι;

Η ωτοασπίδα του τσίτζικα!

Αριστερά: Ένας τζίτζικας τραγουδάει με τη Βοήθεια ειδικών μυών στο πίσω μέρος του σώματος του.  (Πηγή: Περιοδικό Science Illustrated, τεύχος 24, σελ. 12)
Στις διακοπές μου εκπλήσσομαι από το απίστευτο Βουητό των τζιτζικιών. Πώς μπορεί ένα τόσο μικρό έντομο να κάνει τόση φασαρία;

Οι ήχοι προέρχονται από τα αρσενικά τζιτζίκια, και ο σκοπός τους είναι να πληροφορηθούν τα θηλυκό ότι υπάρχει ένα ελκυστικό αρσενικό εκεί κοντά. Μετρήσεις δείχνουν πως ο ήχος που παράγουν τα τζιτζίκια μπορεί να ξεπεράσει τα 90 ντεσιμπέλ, γεγονός που τα κατατάσσει στην κορυφή της λίστας με τα πιο θορυβώδη έντομα.

Project: Ο κανείς είναι κανίς

Απ' όλους τους πολέμους ο πιο πικρός είναι ο εμφύλιος. Στιφιάζει το αίμα στην ιστορία και χάνεται η πηγή του μαζί με τα πρόσωπα σε τάφους που δε γνώρισαν ανθρωπιά.

Απ' όλες τις επιθέσεις του κεφαλαίου κατά μέτωπο στην εργατική τάξη, η πιο δολοφονική σε βάθος χρόνου, η πιο βάρβαρη και ανήθικη είναι αυτή που ξετινάζει σωματικά και ψυχικά και πνευματικά τα παιδιά, τα νιάτα.

Δεν έχω πού να βρω τις λέξεις για να βρίσω και να οργιστώ δημόσια για τη φρικώδη πρόθεση της κυβέρνησης να συρρικνώσει τμήματα ή και να τα κλείσει, στα έτσι κι αλλιώς λιγοστά νοσοκομεία Παίδων. Πού ν' αντλήσω εκείνο το φραστικό οπλοστάσιο της οργής για την ανασκολόπιση του ενιαίου σχολείου. Λιγότερα σχολεία, λιγότεροι κακοπληρωμένοι δάσκαλοι, εμπόδια στη μόρφωση και την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού τιμολογημένα και πανάκριβα στο ξεπέρασμά τους.