Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

Αξεπέραστη η (διαδικτυακή) μ...... του (ψαγμένου) Έλληνα

Πρόσφατη έρευνα απέδειξε ότι ο μέσος Έλληνας έχει αλλάξει συνήθειες σχετικά με την ενημέρωσή του. Όπως μας ενημερώνουν όλα τα ειδησεογραφικά σάιτ, ο Έλληνας “στρέφει την πλάτη του προς τα αναξιόπιστα παραδοσιακά ενημερωτικά μέσα, όπως εφημερίδες και τηλεόραση” και πλέον ενημερώνεται από το διαδίκτυο.

Έτσι είναι ο Έλληνας. Γάτα. Και μάγκας.

Δεν είναι κανα πρόβατο να κάνει μπεεεεε. Την έχει ψυλλιαστεί τη δουλειά. Έχει καταλάβει τί κουτόχορτο έτρωγε τόσα χρόνια από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ.

Γη, ο άνθρωπος.


Αληθινή (προσωπική) πασχαλινή ιστορία

21 χρόνια έχουν περάσει από το Πάσχα του 1992, αλλά για να το θυμάμαι ακόμα κάτι παραπάνω από το τίποτα αξίζει το σκηνικό. Άρα, καλό θα είναι να περιγραφεί. Ίσως να αφορά και περισσότερους από έναν (εμένα).

Ανάσταση στο στρατόπεδο όπου εδρεύει το ΚΕΜΧ. Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού, στο μαγευτικό Ναύπλιο. Κάπου πιο πέρα βρίσκεται ένα εργοστάσιο παραγωγής πελτέ και κέτσαπ και ελαφρώς μακρύτερα ένας λόφος που ονομάζεται «Άρια» ή «Άρεια». Αν η μνήμη μου δεν με απατά, η απόσταση δεν είναι μεγαλύτερη των 3 ή 4 χιλιομέτρων. Συνήθως καλύπταμε τρέχοντας την απόσταση, υπό τις φρικώδεις «άριες» ή αρές (επισήμως διαταγές και παραγγέλματα) ενός ανθυπολοχαγού, ο οποίος καμάρωνε σε εμάς επειδή είχε αποφοιτήσει πρώτος από την Σχολή Ευελπίδων. Γενικώς τον είχαμε σε μεγάλη υπόληψη επειδή ήταν ακριβοδίκαιος, αυστηρός, εκτελούσε μαζί μας τις ασκήσεις και έδειχνε ορκισμένος πατριώτης. Εξέπεσε του μύθου του όταν τον πετύχαμε ένα απόγευμα, να φοράει πολιτικά και να πίνει πορτοκαλάδα σε καφετέρια του Ναυπλίου και να «καμακώνει» μία νεαρά. Της συστήθηκε ως φοιτητής! Οποία έκπληξις και ξενέρωμα για τους στρατιώτες που κρυφάκουγαν και διαπίστωσαν ότι ο αυστηρός απόγονος του Μιλτιάδου ντρεπόταν για το αξίωμά του.