Από την ταινία του Μιζογκούτσι, "Επιστάτης Σάνσο"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Από την ταινία του Μιζογκούτσι "Επιστάτης Σάνσο": Η σκηνή του χωρισμού του ήρωα της ταινίας με το γιο του θα σας τυπωθεί στη μνήμη για πάντα. Ο πατέρας τιμωρείται με ισόβιο εξορία, γιατί για να προστατέψει τους φτωχούς της επαρχίας του αρνήθηκε να δώσει στρατιώτες και ρύζι στον αυτοκράτορα.

Παραθέτουμε τα λόγια του στο γιο του:

"Μην ξεχνάς ό,τι σου πω.
Ο άνθρωπος που δεν έχει οίκτο
Δεν είναι άνθρωπος.

Να είσαι σκληρός με τον εαυτό σου
Κι επιεικής με τους άλλους.

Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι.
Έχουν δικαίωμα στην ευτυχία.

(Του δίνει ένα αγαλματάκι του Βούδα)

Αυτό είναι το κειμήλιο της οικογένειάς μας.

Ο Θεός του ελέους
Είναι στην ψυχή μου.

Κράτα το
Για να με θυμάσαι.

Θα ξαναϊδωθούμε.
Ίσως.

Να ελπίζεις.
Και να ζεις θαρραλέα."

Η ταινία αυτή του Μιζογκούτσι βρήκε σε μένα τον ιδανικό θεατή. Στον ήρωα της ταινίας έβλεπα τον πατέρα μου που έδωσε τη ζωή του για να υπερασπιστεί τη ζωή κάποιου άλλου, στον πόλεμο.

Κατέγραψα τα λόγια του ήρωα της ταινίας στο σημειωματάριό μου μαζί με τις σκέψεις που ακολουθούν:Η αρετή ενός ανθρώπου αντανακλά σε όλους. Δεν είναι ιδιωτική υπόθεση. Όταν ένας άνθρωπος ενεργεί έτσι ώστε να ανεβάζει την ιδιότητα του ανθρώπου, την ανθρωπιά, η ενέργειά του αυτή ενώ είναι προσωπική κάνει κάθε άνθρωπο να νιώθει υπερήφανος, που είναι άνθρωπος. Χαίρεται σαν να είναι δική του η πράξη του άλλου.

Αυτό συμβαίνει γιατί η ανθρώπινη φύση είναι μία και όλοι οι άνθρωποι μετέχουμε σ΄ αυτήν. Έτσι όλη η ανθρωπότητα είναι ένας άνθρωπος. Όλοι οι άνθρωποι μετέχουμε στην ανωτερότητα ενός ανθρώπου. Το ίδιο συμβαίνει κι όταν ένας άνθρωπος υποβιβάζει την ανθρωπιά. Όλοι αισθάνονται την μείωση.

Ούτε η αμαρτία είναι ιδιωτική υπόθεση.Κάθε άνθρωπος θίγεται από την υποτίμηση της ιδιότητας του ανθρώπου.

Ακόμα και ένας άνθρωπος αν δεν γνωρίζει τον εαυτό του εμποδίζει ολόκληρη την ανθρωπότητα να γνωρίζει τον εαυτό της ως σύνολο. Φαίνεται σαν μια θεωρητική σκέψη ενώ δεν είναι. Είναι η πραγματικότητα. Αν έναν άνθρωπο αδικούμε, όλους τους ανθρώπους τους αδικούμε.

Ο άνθρωπος που δεν έχει οίκτο δεν είναι άνθρωπος.

Όλοι έχουμε καθήκον να εμποδίσουμε τον εκφαυλισμό, την ηθική διαφθορά, να βάλουμε όρια στο χρήμα και στο εμπόριο,στην τάση να μετατραπούν όλα σε εμπόρευμα.

lagouvardospot.blogspot.com