Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Όταν βουλιάζει το πλοίο φεύγουν πρώτα τα ποντίκια.

Γράφει ο Κλεισθένης.

Αργά το θυμήθηκαν οι διαφωνούντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Όλα έχουν δρομολογηθεί έτσι ώστε να μην υπάρχει διέξοδος. Όταν ψήφιζαν υπέρ του μνημονίου δεν τα ήξεραν; Τους παρέσυραν σαν μικρά παιδιά; Αν ναι, τότε είναι και επικίνδυνοι και δεν αξίζουν τη θέση του βουλευτή.
Η αλήθεια είναι ότι αποστασιοποιούνται για να μπορέσουν να είναι ξανά πρωταγωνιστές μετά τις σαρωτικές αλλαγές που θα γίνουν στο πολιτικό προσωπικό. Θα κομπάζουν «εγώ τα ‘λεγα».

Ο βουλευτής που τιμά όσους τον ψήφισαν οφείλει να ενημερώνεται για το τι πρέπει να ψηφίσει και όχι σαν πρόβατο να υπακούει στον τσοπάνη. Θετική ψήφος σε νόμους ή πρακτικές που είναι σε βάρος της χώρας δεν συνάδει με την δημοκρατικότητα που οφείλει να έχει ένας βουλευτής. Αντίθετα η καταψήφιση με ανάληψη της ευθύνης και αποδοχή τυχόν επιπτώσεων απ’ αυτήν είναι τιμή για ένα πολιτικό που σέβεται και αγαπά την πατρίδα του. Η παραίτηση όταν διαφωνείς με την κυβερνητική πολιτική είναι πρώτιστο καθήκον σου το οποίο σίγουρα θα εκτιμήσει ο πολίτης και θα ανταμειφθείς αναλόγως. Η παραίτηση είναι γενναία πράξη ενώ η παραμονή και στήριξη πολιτικών που καταστρέφουν τον τόπο είναι δειλία και δουλικότητα.
Η όψιμη αποστασιοποίηση είναι ιδιοτελής πράξη και σαν τέτοια είναι καταδικαστέα. Θα με θυμηθούν όποτε στηθούν οι κάλπες.
«Τα σύκα, σύκα και η σκάφη, σκάφη».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου