Πετάνε ένα σταυρό μπροστά στις κάμερες, βάζουν κάποιους γραφικούς να πιάσουν τον σταυρό (αν δεν τσακωθούν μεταξύ τους θα είναι είδηση), βγάζουν "σπουδαίους" "πατριωτικούς" λόγους, χαριεντίζονται επικοινωνιακά με παρακμιακούς άκαπνους στρατιωτικούς, με new rich τύπους της τοπικής αυτοδιοίκησης και μετά; εξαφανίζονται… την επόμενη μέρα ζητάνε να ξεσπιτώσουν τους συμπολίτες τους... να εφαρμόσουν τα μέτρα που υπέγραψαν εις βάρος του λαουτζίκου... Μόνο και μόνο η παρουσία όλων αυτών των υποκριτών παρενοχλεί ασυστόλως την ηθική, την αισθητική μου και την λογική μου.
Tέτοια μέρα πριν κάμποσα χρόνια ο παπάς περνούσε από τα σπίτια... ράντιζε με τον βασιλικό και με τον σταυρό στο χέρι τα δωμάτια των σπιτιών... τα πάντα έλαμπαν από αθωότητα! Έλα κι σ' μένα παππούλη έλεγε η τάδε νοικοκυρά... ήταν γρουσουζιά να μην περάσει ο παπάς με το αγιασμένο νερό.