Το κάνεις λάθος

Μας καταστρέφουν αυτά που... αγαπάμε

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς

«Μα θα ‘ρθουνε άλλα χρόνια
μ’ όνειρα κι οράματα
δίχως λόγους στα μπαλκόνια
κι άχρηστα προγράμματα»
Ν.Γκάτσος

Τα βασανιστήρια ως σωματική κάκωση και άσκηση βίας απαγορεύονται στα δημοκρατικά καθεστώτα, όπως τουλάχιστον «γράφουν τα χαρτιά» και οι διακηρύξεις, όμως δεν έχουν εκλείψει. Απλώς αναπροσαρμόστηκαν, εκσυγχρονίστηκαν οι μέθοδοι βασανισμού. Την παραδοσιακή τεχνική των σωματικών πόνων διαδέχτηκε η τεχνολογία που λιανίζει το μυαλό, συντρίβει τη σκέψη και, κυρίως, ελέγχει τη συνείδηση. Οι σημερινοί βασανιστές δεν είναι τα παγερά καθάρματα του παρελθόντος, επαγγελματίες σαδιστές, κτηνάνθρωποι που ποδοπατούσαν και κατακρεουργούσαν κορμά, αλλά γνωμηγήτορες, «υπερειδικοί» που εξουθενώνουν και υποτάσσουν ψυχές. Τα σατανικά εργαλεία και μέσα των βασανιστηρίων δεν είναι πια τα μαστίγια, τα κνούτα και τα ηλεκτρόδια, αλλά η τηλεοπτική εικόνα, το καθημερινό βασανιστήριο κατατρομοκράτησης των πολιτών για αλλαγή ή προσαρμογή της συμπεριφοράς τους, για την πειθήνια υπακοή σε μνημόνια, για την αποκοίμηση έως αναισθησίας των αντανακλαστικών τους, για την δολοφονία των ιδεών, για το αλυσόδεμα, εντέλει, της σκέψης και την κατάλυση της διαφωνίας και του αντιλόγου. Μια συναφής παραπομπή. Στο εξαιρετικό ο «Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος» του Άλντους Χάξλεϋ, στον πρόλογο, διαβάζουμε μια προφητική σύγκριση μεταξύ του έργου του Χάξλεϋ και του περίφημου «1984» του Όργουελ.

Οι Ταμτάκοι της πολιτικής

Η εικόνα που βλέπετε συμπυκνώνει τις ποιότητες,
τη φιλοσοφία και την αισθητική του ΚΚΕ.
Eτσι νιώθουν, έτσι πράττουν, έτσι φαίνονται

Ο,τι έχει καθένας εισφέρει σε τούτη τη ζωή. Η Βραζιλία έχει καφέ και καλό ποδόσφαιρο, η Νορβηγία ρέγκες και πετρέλαιο, η Ιαπωνία σούσι και αυτοκίνητα, το ΚΚΕ ασχήμια, τραμπουκισμό, ανέλεγκτα οικονομικά και πάλι ασχήμια. Είχε και συχνότητες -κρατικές μεν-, αλλά τις βόλεψε μια χαρά. Τις πούλησε σε οφσόρ και από δω παν κι οι άλλοι. Πώς μπορούν και πουλάνε συχνότητες του... λαού σε ιδιώτες; Ελα μου ντε. Εδώ ο Μητροπάνος αναρωτιόταν «που πουλάν καρδιές» και ουδείς τον διαφώτισε. Αυτό το κόμμα, που νοσταλγεί ένα κάτεργο όπου βασανίζονταν εκατοντάδες εκατομμύρια ψυχές, δεν είχε, δεν έχει και δεν πρόκειται να έχει σχέση με την αισθητική.