Λαρισινά δοκίμια
Του Μ. Ε. Λαγκουβάρδου
Είναι πρωί. Βαδίζω αμέριμνος σε κεντρικό δρόμο της Λάρισας. Ενας μαγαζάτορας έξω απ' το κατάστημά του φωνάζει: «Τι γράφει αυτός ο ...». Μου θυμίζει αρχαίο τελάλη. Λέω του φίλου μου Κώστα, για τις φωνές: «Εξύβριση», λέει συνηθισμένος απ’ τη μαχομένη δικηγορία του. «Εσύ μιλάς με την καρδιά σου και γράφεις το ίδιο. Ισως αυτό μερικούς να σκανδαλίζει».
Τις προάλλες είμαστε μια συντροφιά σε κάποιο γραφείο και κουβεντιάζουμε για τα αμέτρητα εμπόδια παυ συναντάει στη ζωή του ο σύγχρονος άνθρωπος: Σύμφωνα με τη Χριστιανική διδασκαλία, τα εμπόδια τα βάζει ο Εχθρός για να μη θυμάται ο άνθρωπος το θεό. Πρέπει να έχουμε το νου καθαρό για να θυμούμαστε το Θεό». «Πώς διατηρείται ο νους καθαρός;» ρωτάει μια κυρία της συντροφιάς. «Υπάρχουν διάφοροι τρόποι. Εμείς οι χριστιανοί ορθόδοξοι έχουμε τη νηστεία και την προσευχή.» «Μπορούμε να προσευχόμαστε όλη τη μέρα;» «Ο νους ποτέ δεν σταματάει να σκέφτεται. Αν δε θυμάται ο νους το Θεό θα θυμάται τη «βαριά σκοτούρα», όπως λέει το λαϊκό τραγούδι. Τα εμπόδια έχουν σκοπό τη λήθη του Θεού». «Αυτό θα κάνουμε» λέει και φεύγει χωρίς να χαιρετίσει κανέναν.
Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014
Η λίρα
Ράψαμε το στόμα μας με κλωστή ατσαλένια φτιαγμένη από το νήμα της υπομονής. Εμείς πλέον, δεν μιλάμε. Κουβέντες κάνουμε με τον εαυτό μας. Κανακεύουμε την “απραξία” μας και “δειλιάζουμε” γιατί πολύ απλά δεν έχουμε έναν λόγο να είμαστε θαρραλέοι.
Γνωρίζουμε ότι τα σύμβολα θα γίνουν εκμεταλλεύσιμα για εξουσιολάγνους και παραδόπιστους ηγέτες που θα μάς σύρουν και πάλι σε μια κατάσταση που ραμμένο το στόμα δεν θα έχουμε, αλλά θα έχουμε ραμμένο το μυαλό με ατσαλόσυρμα μεγάλης αντοχής. Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι όλοι τους είναι ίδιοι, είτε κόκκινοι, είτε γαλάζιοι, είτε ροζ, είτε πράσινοι, είτε δημοκράτες ακομμάτιστοι. Όποιον αγώνα και να κάνουμε δεν θα αλλάξουμε τίποτε, παρά μόνο με το τηλεκοντρόλ της μεταδημοκρατίας θα αλλάζουμε τα πρόσωπα όταν η πλήξη μας γίνεται προσωπικά θανατηφόρα. Έγινε το σύστημα πασαρέλα και εμείς απλά ψηφίζουμε την πολιτική πουτάνα που θα είναι πιο σκερτσόζα στα σαδιστικά κόλπα που θα κάνει στα χαμένα όνειρά μας.
Γνωρίζουμε ότι τα σύμβολα θα γίνουν εκμεταλλεύσιμα για εξουσιολάγνους και παραδόπιστους ηγέτες που θα μάς σύρουν και πάλι σε μια κατάσταση που ραμμένο το στόμα δεν θα έχουμε, αλλά θα έχουμε ραμμένο το μυαλό με ατσαλόσυρμα μεγάλης αντοχής. Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι όλοι τους είναι ίδιοι, είτε κόκκινοι, είτε γαλάζιοι, είτε ροζ, είτε πράσινοι, είτε δημοκράτες ακομμάτιστοι. Όποιον αγώνα και να κάνουμε δεν θα αλλάξουμε τίποτε, παρά μόνο με το τηλεκοντρόλ της μεταδημοκρατίας θα αλλάζουμε τα πρόσωπα όταν η πλήξη μας γίνεται προσωπικά θανατηφόρα. Έγινε το σύστημα πασαρέλα και εμείς απλά ψηφίζουμε την πολιτική πουτάνα που θα είναι πιο σκερτσόζα στα σαδιστικά κόλπα που θα κάνει στα χαμένα όνειρά μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)