Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Καρκίνος, κι όμως μπορούμε να ελπίζουμε.

Το παραμύθι που σήμερα θα σας πω, είναι πολύ παλιό, το έζησα γύρω στο 2000, την εποχή που όλος ο κόσμος ζούσε την εικονική πραγματικότητα του ...milleniun...

Ηταν μια νέα, όμορφη γυναίκα. Σπουδαζε ιατρική στο παν/μιο της Θεσσαλονίκης, κι όλος ο κόσμος ήταν στα πόδια της. Την συνάντησα σε μια σύναξη για την παρουσίαση ενός πολύ καλού βιβλίου.

Μας σύστησαν, και σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα, μου είπε το πρόβλημα της: Καρκίνος στις ωοθήκες. Το είπε σοβαρά, χωρίς πάθος, αλλά με μια περίεργη αξιοπρέπεια στον χρωματισμό της φωνής της. Ηταν μόλις 23 ετών, και μιαν ανάσα από το πτυχίο της.