Ο αγώνας για την ελευθερία αρχίζει από τον καθένα από μας. Αν θέλεις ελευθερία πρέπει και να την αξίζεις. Και για να την αξίζεις πρέπει να το δείξεις με τις πράξεις σου. Τί δίνεις για την ελευθερία σου; Τίποτα;
Κάποιος φίλος μου είχε μια καλή ιδέα και μου την είπε. Μου εξέθεσε όλους τους λόγους για τους οποίους πίστευε ότι η ιδέα του είναι σωστή.
-Πράγματι η ιδέα σου είναι σωστή", συμφώνησα.
Μου υπέδειξε και τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσω για να γίνει η ιδέα του πράξη.Του απάντησα με τον τρόπο που θα απαντούσε καθένας που γράφει. Ο φίλος μου είναι συγγραφέας.
-Ωραία η ιδέα σου, είπα. Κάν’ την.
Δεν του άρεσε η συμβουλή μου. Αλλά στην τέχνη, όποιος εμπνέεται κάτι το κάνει.
Όπως στην Τέχνη έτσι και στην ελευθερία: Αγωνίζεσαι γι΄ αυτό που πιστεύεις. Ο αγώνας αρχίζει από τον καθένα από μας.
Ποιο το όφελος αν είμαστε εναντίον της ανελευθερίας και δεχόμαστε παθητικά τα μηνύματά της. Με αυτά σκοτώνουμε την πλήξη μας. Η τηλεόραση είναι η καθημερινή διασκέδασή μας. Δεν θυσιάζουμε ούτε τη διασκέδασή μας. Τόσο αγαπούμε την ελευθερία μας.
Ούτε ένας δεν πετάει στα σκουπίδια τον δέκτη της τηλεόρασης και δε δίνει ένα τέλος στη δική του πλύση εγκεφάλου. Κι αφού ούτε ένας δεν το κάνει, όλοι δεν το κάνουν, αν και είναι η χειρότερη κατάσταση ανελευθερίας που υπήρξε ποτέ στην πατρίδα μας, χειρότερη ακόμα κι απ΄τη Γερμανική Κατοχή.
Οι Γερμανοί, όπως και οι Τούρκοι σκότωναν το σώμα μας, αλλά δεν μπορούσαν να σκοτώσουν την ψυχή μας και το πνεύμα μας. Οι σημερινοί κατακτητές σκοτώνουν την ψυχή και το πνεύμα μας και απειλούν να διαλύσουν το λαό και το έθνος.
Με αυτούς τους πονηρούς εχθρούς οι πολλοί δεν θυσιάζουν ούτε τη διασκέδασή τους. Δεν έχουν τη δύναμη να τα βάλουν ούτε με την πλήξη τους. Η τηλεόραση, το ποδόσφαιρο και οι άλλες χαμηλές συγκινήσεις τους αχρήστευσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου