Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Οι έλληνες πεινάνε και το κράτος συνεχίζει να πληρώνει μεγάλα ποσά για τα συστήματα παρακολούθησης TETRA και C4I!


Από το πρόγραμμα Διαύγεια μας έκανε μεγάλη εντύπωση διαβάζοντας τη κατάσταση των δαπανών του υπουργείου προστασίας του πολίτη, τα μεγάλα ποσά που δόθηκαν μέσα σε ένα μήνα στην εταιρεία SAIC ΕΛΛΑΣ. Δόθηκαν λοιπόν στις 14 Νοεμβρίου του 2010, 6.852.776 ευρώ για το σύστημα TETRA και άλλες 882. 630 ευρώ για τη συντήρηση του C4I.
Ένα μήνα μετά στις 15 Δεκεμβρίου εγκρίνεται πληρωμή δαπάνης για την παροχή υπηρεσιών δικτύου TETRA και υπηρεσιών συντήρησης-υποστήριξης των Συστημάτων C4I άλλα 3.919.925 ευρώ. Άρα σε ένα μήνα η συγκεκριμένη εταιρεία μάζεψε συνολικά από τον κρατικό ελληνικό κορβανά 11.655.000 ευρώ!! Νο bad.... εξάλλου όπως είναι γνωστό πλέον στους Έλληνες "τα λεφτά υπάρχουν..."!
Ποια είναι όμως η SAIC;
Για την ιστορία λοιπόν η SAIC ιδρύθηκε το 1969 από τον πυρηνικό φυσικό J. Robert «Bob» Beyster, που μέχρι τότε εργαζόταν στα Εθνικά Εργαστήρια του Λος Άλαμος. Τίποτε το ασυνήθιστο για τις ΗΠΑ. Αποτελεί κοινό τόπο το γεγονός να αποχωρεί κάποιος από τη θέση του στον κρατικό μηχανισμό, να ιδρύει μία ιδιωτική εταιρεία, και μέσω των γνωριμιών του να αποσπά συμβόλαια από κάποια κυβερνητική υπηρεσία – το ένα εκ των δύο πρώτων συμβολαίων της SAIC συνήφθη με τα Εθνικά Εργαστήρια του Λος Άλαμος. Στη συνέχεια, οι κυβερνητικοί υπάλληλοι που αναθέτουν στην εταιρεία κάποιο συμβόλαιο προσλαμβάνονται από αυτή μόλις συνταξιοδοτηθούν και με τη σειρά τους, χρησιμοποιούν.... τις προσβάσεις τους στον κρατικό μηχανισμό για να υπογραφούν νέα συμβόλαια.
Υπολογίζεται ότι το 70% περίπου του τζίρου της SAIC προέρχεται από συμβόλαια με κυβερνητικές υπηρεσίες. Ειδικότητά της; Οι τεχνολογίες κατασκοπίας. Το λογισμικό συγκέντρωσης και επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων (data-mining), το λογισμικό που χρησιμοποιούν οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι, η κατασκευή υποθαλάσσιων αισθητήρων για τον εντοπισμό υποβρυχίων, η κατασκευή μηχανημάτων που με τη βοήθεια ακτίνων Γάμα «ακτινοσκοπούν» το περιεχόμενο κοντέινερς κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ. Αποτελεί άλλωστε γεγονός ότι η SAIC έχει αναλάβει για λογαριασμό του αμερικανικού δημοσίου την εκτέλεση διαφόρων συμβολαίων τόσο στο μετα-ταλιμπανικό Αφγανιστάν όσο και στο μετα-σανταμικό Ιράκ.
Έχει γραφτεί για μία ανταγωνιστική της SAIC εταιρεία ότι διαθέτει περισσότερους στρατηγούς ανά τετραγωνικό μέτρο από ό,τι το ίδιο το Πεντάγωνο. Ωστόσο, και η SAIC δεν υστερεί. Κατά καιρούς έχουν διατελέσει ανώτατα στελέχη της (ο κατάλογος δεν είναι εξαντλητικός):
● οι Γουΐλλιαμ Πέρρυ και Μέλβιν Λαιρντ, πρώην υπουργοί Άμυνας των ΗΠΑ,
● δύο πρώην διευθυντές της CIA -Τζων Ντόυτς (μοναδικό παράδειγμα αρχηγού μυστικής υπηρεσίας που, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, υποχρεώθηκε να επισκεφθεί σχολεία σε γειτονιά του Λος Άντζελες και να απολογηθεί σε εξοργισμένους γονείς επειδή πράκτορες της Υπηρεσίας συμμετείχαν -«επισήμως»- στο εμπόριο κρακ στις φτωχογειτονιές της πόλης για να χρηματοδοτήσουν τους αντάρτες Κόντρας της Νικαραάγουας) και Ρόμπερτ Γκέιτς (με «προϊστορία» στο σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας, όταν διάφοροι μεγαλόσχημοι της κυβέρνησης, των μυστικών υπηρεσιών και των επιχειρήσεων πουλούσαν παράνομα τη δεκαετία του 1980 όπλα στο Ιράν για να χρηματοδοτούν τους Κόντρας),
● ο περιβόητος Μπόμπυ Ραίυ Ίνμαν, πρώην διευθυντής της NSA, υποδιευθυντής αργότερα της CIA και παρ’ ολίγον υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, που θα μας απασχολήσει και στη συνέχεια,
● ο Γουέιν Ντάουνινγκ, πρώην ανώτατος διοικητής των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ, που είναι και σήμερα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας,
● ο Τζάσπερ Γουέλς, πρώην συντονιστής του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ,
● ο Μπιλ Όουενς, ναύαρχος, πρώην διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, πρώην βοηθός του Ντικ Τσέινι και του πρώην υπουργού Άμυνας Φρανκ Καρλούτσι,
● ο Ντέιβιντ Καίυ, που στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήταν επιθεωρητής του ΟΗΕ για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ, διετέλεσε αντιπρόεδρος της εταιρείας από το 1993 μέχρι το φθινόπωρο του 2002, όταν και προσελήφθη από την κυβέρνηση Μπους (CIA), ως «ανεξάρτητος» σύμβουλος για να «ανακαλύψει» τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ, και
● τελευταίοι, αλλά όχι έσχατοι, ο Ντόννι Μάρσαλ, διευθυντής της Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών των ΗΠΑ (DEA) την περίοδο 2000-2001, είναι σήμερα επικεφαλής της Παγκόσμιας Ομάδας Λύσεων Ασφαλείας και Υπηρεσιών της εταιρείας που κατέστρωσε το σχέδιο ασφαλείας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, και ο Ντέιβιντ Τιουμπς, επικεφαλής του γραφείου της SAIC στην Αθήνα (Regus Center, Λεωφόρος Κηφισίας 90, Μαρούσι, 151 25), που υπήρξε επί 24 χρόνια στέλεχος του FBI.
Όσον αφορά τους στενούς δεσμούς της SAIC με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ουίλλιαμ Μπ. Μπλακ του νεώτερου. Ο Μπλακ εργαζόταν στην NSA από το 1959 μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1997 όταν και προσελήφθη από τη SAIC ως αναπληρωτής αντιπρόεδρος και διευθυντής πληροφοριών. Τρία χρόνια αργότερα επέστρεψε στην NSA ως υποδιευθυντής της, θέση που κατέχει μέχρι σήμερα.
Μελετώντας κάποιος τον κατάλογο εκείνων που κατά καιρούς έχουν διατελέσει στελέχη της SAIC σχηματίζει την εντύπωση ότι ξεφυλλίζει το «Who’s Who» των ενόπλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου