Τους τελευταίους μήνες ανάμεσα στις απειλές και τους εκφοβισμούς για χρεοκοπία, στις περικοπές στους μισθούς, στην ακρίβεια, στα μνημόνια 1, 2, 3, 4 και δεν ξέρω το νούμερο πια (σαν γνήσιος Αμερικάνος ο GAP δεν θα μπορούσε παρά να συνεχίσει μια "επιτυχημένη" παραγωγή, βλέπε Ρόκυ, Νονός κ.ά.), βλέπουμε και κάποιους γεννημένους επαναστάτες, φωτισμένους ηγέτες.
Τον Μίκη και τον sir Μαρκεζίνη.
Όλο αυτό το θωλοσύστημα της διαπλοκής, της διαφθοράς, της παρακμής, όλα τα βοθροκάναλα και οι κιτρινορόζ φυλλάδες δεν μπορούν να αντέξουν τη λάμψη των δύο και κλείνουν ευλαβικά γόνυ, δίνοντας τους βήμα για να ακουστούν οι ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές φωνές τους.
Είναι όμως το "μέγεθος" των ανδρών που δεν επιτρέπει να τους αγνοήσουν.