[...] Τι γίνεται, όμως, με όσους διατήρησαν τις μετοχές τους και δεν προτίμησαν να ρευστοποιήσουν τα σημαντικά κέρδη του πρώτου τριημέρου; Οι επενδυτές που δεν πωλούν τις μετοχές τους σε κάποια από τις τρεις πρώτες ημέρες της διαπραγμάτευσης ανταμείβονται, αποκτώντας πρόσθετες υπεραξίες».
Αρθρο της εφημερίδας «Τα Νέα», με τίτλο «Αποδόσεις πάνω από 1.000% από τις νέες μετοχές», 28 Αυγούστου 1999
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε 25 ημέρες προτού ξεκινήσει η μεγάλη κατηφόρα του δείκτη του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών, η οποία οδήγησε εκατομμύρια συμπολίτες μας στην απελπισία, στη φτώχεια, στην απώλεια των κόπων μιας ζωής. Μερικούς τους οδήγησε στην αυτοχειρία και άλλους στη φυλακή. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκποίησαν ό,τι είχαν και δεν είχαν για να συμμετέχουν στο πάρτι της απόδοσης 1.000%... Εγιναν ενοικιαστές στα σπίτια που τους ανήκαν. Μισθωτές αδειών ταξί, οι οποίες ήταν δικές τους.
Υπάλληλοι στις επιχειρήσεις τους, ενώ ήταν αφεντικά. Οι πολιτικοί που σχεδίασαν την κακουργία επανεξελέγησαν από τα θύματά τους! Παγκόσμια πρωτοτυπία... Εξελέγησαν κι εκείνοι που κατήγγειλαν τότε το έγκλημα, για να βάλουν τα ενοχοποιητικά στοιχεία πάλι πίσω στο φιλόξενο αρχείο, όπου ενταφιάστηκαν όλοι οι σκελετοί της Μεταπολίτευσης. Και οι ντελάληδες των απατεώνων επιβραβεύτηκαν για τη στάση τους. Εγιναν οι «αγαπημένοι» του κοινού. Οι πιο... ευπώλητοι στις εφημερίδες, στα περιοδικά, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο. Οι μεγιστάνες της «ενημέρωσης», επειδή γνωρίζουν την απελπιστική βραχύτητα της μνήμης του κοινού και επειδή υπάρχει απόσταση χρονικής ασφαλείας από το... βρόμικο '99, μιλούν πλέον ανερυθρίαστα για το «έγκλημα του ΧΑΑ». Σαν να καταγγέλλει ο Γκέμπελς τον Χίτλερ για το φαινόμενο του ναζισμού.
Ανεπίστροφη σήψη
Οσο κι αν φαντάζει παράδοξο -ίσως τερατώδες για ορισμένους-, ο πολιτικός κόσμος, με όλες του τις αδυναμίες και τα λάθη, είναι πολύ πιο υγιής και ανανεωμένος από τη δημοσιογραφική «πανίδα» της Μεταπολίτευσης. Η σύνθεση της νέας Βουλής δείχνει ξεκάθαρα ότι οι πολίτες αποφάσισαν να βάλουν πάμπολλους σεσηπότες δεινοσαύρους της ψηφοθηρίας στο μουσείο αφύσικης ιστορίας της κλεπτοκρατίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ, που φθίνει δραματικά μέρα με την ημέρα. Ταυτόχρονα νέες δυνάμεις εμφανίστηκαν στον ορίζοντα. Εκφράζουν απόλυτα την αγριότητα των εποχών που διανύουμε και τη στυγνότητα του άμεσου μέλλοντος, το οποίο δείχνει από τώρα τα δόντια του. Το σκηνικό άλλαξε στο Κοινοβούλιο. Ωστόσο, μένει ίδιο κι απαράλλαχτο στο πεδίο της προπαγάνδας - διότι περί προπαγάνδας πρόκειται και όχι περί «ενημερωτικού λειτουργήματος», όπως τη θέλει ο ευφημισμός.
Οι άνθρωποι που έβλεπαν και μετέδιδαν την «πραγματικότητα» με τα εκσυγχρονιστικά γυαλιά της σημιτικής λαίλαπας σήμερα καμώνονται ότι οδύρονται για τη συμφορά του Μνημονίου. Οι ομιλούσες κεφαλές που στοχοποίησαν τον Οτσαλάν, τους νεκρούς των Ιμίων, τους βομβαρδισμένους Σέρβους, τον Τάσσο Παπαδόπουλο, τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, τους φορτηγατζήδες, τους ταξιτζήδες, τους φαρμακοποιούς, τους δημοσίους υπαλλήλους και όλους όσοι δεν βόλευαν τις νεοταξικές επιδιώξεις των αφεντικών τους, τώρα υποδύονται τον ρόλο του «αγανακτισμένου»!
Βοήθεια από το κοινό
Εχοντας υπ' όψιν όλα τα προαναφερθέντα, μπορεί οποιοσδήποτε να επιβεβαιώσει πόσο χρήσιμη είναι η γνώση της Ιστορίας και πόσο αληθές είναι ότι «όποιος δεν έχει διδαχτεί από τα λάθη του είναι καταδικασμένος να τα επαναλάβει». Δεν μπήκαν μόνοι τους οι δήθεν πολιτικοί, αλλά στην ουσία πλασιέ ψεύτικων ελπίδων, στην ελληνική εστία. Είχαν αντικλείδια. Τα αντικλείδια τα έφτιαξαν οι δημοσιογράφοι, οι εκδότες, οι απανταχού έμποροι εντυπώσεων και διανομείς προπαγάνδας. Εκείνοι έγραφαν και μιλούσαν υπέρ όλων των νοσογόνων φαινομένων, προσπαθώντας να κερδίσουν χρήμα για τον εαυτό τους, χρόνο και ψήφους υπέρ των εντολέων τους. Εκείνοι προώθησαν την ιδεολογία της εκπόρνευσης, της ρηχότητας, της ανιστορικότητας και του μηδενιστικού «lifestyle», το οποίο έπνιξε την Ελλάδα με τα κονιάματα των εργολάβων, την ντόπα του 2004 και την κοκαΐνη των ξέφρενων πάρτι. Ο ρόλος του κοινού στο ψαλίδισμα των φτερών των νεκροβόρων όρνεων των ΜΜΕ είναι κυρίαρχος. Σ' αυτούς που τράφηκαν από τις σάρκες του έθνους δεν πρέπει κανένα έλεος. Καμία δεύτερη ευκαιρία. Η αληθινή Μεταπολίτευση θα ξεκινήσει τη στιγμή που θα αλλάξουν τα πρόσωπα στους μηχανισμούς παραγωγής δεσπόζουσας ιδεολογίας. Οι ντουντουκοφόροι του θανάτου πρέπει να πάνε σπίτια τους. Ή στα κατά τόπους γραφεία του ΣΔΟΕ για να ελεγχθεί ο αμύθητος πλούτος τους.
Παναγιώτης Λιάκος
dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου