Ψυχιατρικές Διαταραχές Ψηφίζονται προκειμένου να Υπάρξουν

Η «βίβλος» της Ψυχιατρικής,
Το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο

Τα διαγνωστικά κριτήρια της Ψυχιατρικής κυριολεκτικά δημιουργούνται δια ψήφου και εισάγονται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο για Ψυχικές Διαταραχές (DSM) του Αμερικανικού Ψυχιατρικού Συλλόγου. Αυτό που ψηφίζεται είναι ένα σύστημα ταξινόμησης των συμπτωμάτων που είναι τελείως διαφορετικό και ξένο προς οτιδήποτε στην ιατρική. Καμία από τις διαγνώσεις δεν υποστηρίζονται από αντικειμενικά αποδεικτικά στοιχεία σωματικής νόσου ή ασθένειας ή αποδεικτικά στοιχεία της επιστήμης.

«Δεν υπάρχουν αντικειμενικά τεστ στην ψυχιατρική, με ακτίνες Χ, εργαστηρίου, ή κατόπιν εξετάσεων, που να λένε οριστικά ότι κάποιος έχει ή δεν έχει κάποια ψυχική διαταραχή».
— Άλεν Φράνσις, Πρώην Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας για το DSM-IV

«Το DSM-IV είναι το κατασκεύασμα βάσει του οποίου επιδιώκει η ψυχιατρική την αποδοχή από την ιατρική γενικά. Οι μυημένοι ξέρουν ότι είναι περισσότερο ένα πολιτικό παρά ένα επιστημονικό έγγραφο... Το DSM-IV, έχει γίνει μια βίβλος και ένα μπεστ σέλερ παραγωγής χρήματος παρά τις μεγάλες του αποτυχίες».
— Λόρεν Μόσερ, MD, Κλινικός Καθηγητής Ψυχιατρικής

«Ο τρόπος που οι παθήσεις εισάγονται στο DSM δεν βασίζεται σε εξετάσεις αίµατος ή τοµογραφίες εγκεφάλου ή σε σωµατικά ευρήµατα. Βασίζεται σε περιγραφές της συµπεριφοράς. Αλλά αυτό είναι το σύστηµα της ψυχιατρικής».
— Δρ. Κόλιν Ρος, ψυχίατρος

«Μπορούμε να κατασκευάσουμε τόσες διαγνωστικές ταμπέλες της φυσιολογικής μεταβλητότητας της διάθεσης και της σκέψης που θα μπορούσαμε να παρέχουμε συνεχώς φάρμακα για σας... Αλλά όταν πρόκειται για κατασκευασμένες ασθένειες, κανείς δεν το κάνει, όπως η ψυχιατρική».
— Δρ. Στεφάν Κρουζέφσκι, ψυχίατρος της Πενσυλβάνιας εκπαιδευμένος στο Χάρβαρντ, 2004

«Με λίγα λόγια, η όλη επιχείρηση της δηµιουργίας ψυχιατρικών κατηγοριών “ασθενειών” –που επισημοποιούνται με τη συναίνεση– και στη συνέχεια η απόδοση διαγνωστικών κωδικών σε αυτές, που µε τη σειρά τους οδηγούν στη χρήση τους για την τιμολόγηση των ασφαλίσεων, δεν είναι παρά µια εκτεταμένη κομπίνα που προσφέρει στην ψυχιατρική μια ψευδο-επιστημονική αύρα. Οι δράστες, βέβαια, τρέφονται από το δηµόσιο ταμείο».
— Δρ. Τόμας Ντόρμαν, παθολόγος και μέλος του Βασιλικού Κολεγίου Ιατρών του Ηνωμένου Βασιλείου και του Καναδά

gr.cchr.org