Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Το κωμικό τέλος της Ελλάδας

Η καταστροφή της Ελλάδας είναι κάτι που προφανώς δεν επιθυμώ. Κυρίως επειδή είμαι κάτοικός της και φοβούμαι πως θα με πάρει μαζί στον τάφο της που επιμελώς σκάβει εδώ και πολλές δεκαετίες. Γι’ αυτό και καμιά φορά που έχω πιει λίγο παραπάνω ξεστομίζω μπούρδες όπως «να δείτε που η Ελλάδα θα επιβιώσει και αυτή τη φορά» ή ακόμα μεγαλύτερες όπως «δεν μπορεί να πάμε πιο κάτω». Μετά ξενερώνω, συνειδητοποιώ πως δεν είμαι ούτε 5χρονο ούτε αριστερός να μπερδεύω την επιθυμία με την πραγματικότητα και συνεχίζω να ζω με το αναπόφευκτο: Η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να καταστραφεί.

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Mantis religiosa, το πιο γνωστό μέλος, της πιο αλλόκοτης τάξης εντόμων!

Ο Mantis religiosa ή το Αλογάκι της Παναγιάς, όπως το ξέρουμε στην Ελλάδα,είναι το πιο γνωστό και διαδεδομένο μέλος μιας μεγάλης και αρχαίας τάξης, τα Μαντοειδή, Mantodea, που περιλαμβάνει 15 οικογένειες και πάνω από 2200 είδη. Στην Ελλάδα υπάρχουν γύρω στα 8 είδη.

Εντυπωσιακό έντομο με ένα τριγωνικό κεφάλι που μπορεί να περιστρέφεται όσες μοίρες μπορεί και ο άνθρωπος το κεφάλι του και ένα βλέμμα τόσο επίμονο και διαπεραστικό όταν σε κοιτάζει που αν το μέγεθος του ήταν πολύ μεγαλύτερο θα το έκανε ένα πολύ τρομακτικό έντομο.

Είναι τόσο επιθετικό έντομο που αν ενοχληθεί δεν διστάζει να δείξει επιθετικότητα και στον άνθρωπο.

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Στην Αμερική του Ομπάμα η Θρησκευτική Ελευθερία είναι για τους Μουσουλμάνους, όχι για τους Χριστιανούς

Αν μάθαμε κάτι στην Αμερική τους τελευταίους μήνες, είναι το εξής: Όταν η θρησκευτική σας πίστη έρχεται σε σύγκρουση με τη δουλειά σας, αν είστε μουσουλμάνος, η πίστη σας είναι προστατευμένη και ιερή, αν είστε Χριστιανός, δεν είναι.

Όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη με τους Χριστιανούς ζαχαροπλάστες, ανθοπώλες, φωτογράφους και υπαλλήλους του Δήμου, οι οποίοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν (μέσω της εργασίας τους) σε "γάμους" ομοφυλόφιλων, λόγω της θρησκευτικής τους πίστης. Κρίθηκαν ένοχοι από τα δικαστήρια και τους επιβλήθηκαν πρόστιμα, ποινές ή ακόμη και φυλακίστηκαν.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Το κάνεις λάθος


Μας καταστρέφουν αυτά που... αγαπάμε

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς

«Μα θα ‘ρθουνε άλλα χρόνια
μ’ όνειρα κι οράματα
δίχως λόγους στα μπαλκόνια
κι άχρηστα προγράμματα»

Ν.Γκάτσος

Τα βασανιστήρια ως σωματική κάκωση και άσκηση βίας απαγορεύονται στα δημοκρατικά καθεστώτα, όπως τουλάχιστον «γράφουν τα χαρτιά» και οι διακηρύξεις, όμως δεν έχουν εκλείψει. Απλώς αναπροσαρμόστηκαν, εκσυγχρονίστηκαν οι μέθοδοι βασανισμού. Την παραδοσιακή τεχνική των σωματικών πόνων διαδέχτηκε η τεχνολογία που λιανίζει το μυαλό, συντρίβει τη σκέψη και, κυρίως, ελέγχει τη συνείδηση. Οι σημερινοί βασανιστές δεν είναι τα παγερά καθάρματα του παρελθόντος, επαγγελματίες σαδιστές, κτηνάνθρωποι που ποδοπατούσαν και κατακρεουργούσαν κορμά, αλλά γνωμηγήτορες, «υπερειδικοί» που εξουθενώνουν και υποτάσσουν ψυχές. Τα σατανικά εργαλεία και μέσα των βασανιστηρίων δεν είναι πια τα μαστίγια, τα κνούτα και τα ηλεκτρόδια, αλλά η τηλεοπτική εικόνα, το καθημερινό βασανιστήριο κατατρομοκράτησης των πολιτών για αλλαγή ή προσαρμογή της συμπεριφοράς τους, για την πειθήνια υπακοή σε μνημόνια, για την αποκοίμηση έως αναισθησίας των αντανακλαστικών τους, για την δολοφονία των ιδεών, για το αλυσόδεμα, εντέλει, της σκέψης και την κατάλυση της διαφωνίας και του αντιλόγου. Μια συναφής παραπομπή. Στο εξαιρετικό ο «Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος» του Άλντους Χάξλεϋ, στον πρόλογο, διαβάζουμε μια προφητική σύγκριση μεταξύ του έργου του Χάξλεϋ και του περίφημου «1984» του Όργουελ.

Οι Ταμτάκοι της πολιτικής

Η εικόνα που βλέπετε συμπυκνώνει τις ποιότητες,
τη φιλοσοφία και την αισθητική του ΚΚΕ.
Eτσι νιώθουν, έτσι πράττουν, έτσι φαίνονται
Ο,τι έχει καθένας εισφέρει σε τούτη τη ζωή. Η Βραζιλία έχει καφέ και καλό ποδόσφαιρο, η Νορβηγία ρέγκες και πετρέλαιο, η Ιαπωνία σούσι και αυτοκίνητα, το ΚΚΕ ασχήμια, τραμπουκισμό, ανέλεγκτα οικονομικά και πάλι ασχήμια. Είχε και συχνότητες -κρατικές μεν-, αλλά τις βόλεψε μια χαρά. Τις πούλησε σε οφσόρ και από δω παν κι οι άλλοι. Πώς μπορούν και πουλάνε συχνότητες του... λαού σε ιδιώτες; Ελα μου ντε. Εδώ ο Μητροπάνος αναρωτιόταν «που πουλάν καρδιές» και ουδείς τον διαφώτισε. Αυτό το κόμμα, που νοσταλγεί ένα κάτεργο όπου βασανίζονταν εκατοντάδες εκατομμύρια ψυχές, δεν είχε, δεν έχει και δεν πρόκειται να έχει σχέση με την αισθητική.

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Δεν το ξέρουν ή είναι βαλτοί;

Αναγκαζόμαστε να πούμε πράγματα που δεν θέλουμε και ίσως δεν πρέπει να πούμε.
Αυτοί οι ανόητοι ανεύθυνοι ψευτοανθρωπιστές με τα "λεπτά" αισθήματα που ρυπαίνουν και με τα συνθήματά τους, τις πανάκριβες αφίσσες και τα πανώ τους (αλήθεια που βρίσκουν τα λεφτά;) όλη την Ελλάδα, θα πρέπει να μάθουν ότι ο φραχτης στον Έβρο δεν έγινε για να μην μπαίνουν οι λαθρομετανάστες ή πρόσφυγες ή ό,τι άλλο θέλετε στην Ελλάδα, έγινε για στρατιωτικούς σκοπούς και  αποτελεί εργαλείο ανάσχεσης-καθυστέρησης των εχθρικών τανκς και του πεζικού, ώστε να προλάβει η αεροπορία μας και το πυροβολικό να τους τσακίσει.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Ούτε στο Δημοτικό δεν τους το έμαθαν, ούτε στο στρατό δεν πήγαν;

Καλά, ανακρούεται ο Εθνικός ύμνος ξένου κράτους- της Γαλλίας εν προκειμένω-παρουσία του Προέδρου της και ο πρωθυπουργός της Ελλάδος κάθεται σε θέση ημιαναπαύσεως με τα χέρια σταυρωμένα;
Κανείς δεν του είπε ότι έπρεπε να είναι σε θέση προσοχής;
Αν αυτό γινόταν στη Γαλλία και κατά την ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου ο Πρόεδρός της ή ο πρωθυπουργός της καθόταν έτσι, δεν θα το θεωρούσαμε προσβολή;

Θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς τι πρέπει να κάνει;

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

O Ολάντ και η σοσιαλδημοκρατία του έρωτα

Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος

H μόνη σοβαρή απάντηση στο γιατί ήρθε ο Ολάντ στην Ελλάδα είναι γιατί του κάνει καλό στις δημοσκοπήσεις. Η εμπλοκή του Γάλλου Προέδρου στην ελληνική διαπραγμάτευση και μάλιστα με μια πιο «φιλική» στάση και το να «βγάζει γλώσσα» στους Γερμανούς, δίνει πόντους δημοφιλίας στον Ολάντ, ο οποίος εξανέμισε πολύ γρήγορα το πολιτικό του κεφάλαιο εν μέσω στασιμότητας στη γαλλική οικονομία και ροζ σκανδάλων του ίδιου. Πριν από την εμπλοκή του στην ελληνική διαπραγμάτευση ο Ολάντ είχε αρχίσει να μοιάζει στα μάτια των συμπατριωτών του σαν τον «Λουί ντε Φυνές» της πολιτικής. Κι ακριβώς εκείνη τη στιγμή, του ήρθε ως από μηχανής Θεός ο … Τσίπρας.