Είναι δεδομένο πως η Τουρκία έχει απωλέσει σημαντική από την "ισχύ" της ως "μεγάλη δύναμη" της Ανατολικής Μεσογείου, μετά και από το τελευταίο επεισόδιο της κατάρριψης του τουρκικού μαχητικού από την Συρία. Είναι επίσης δεδομένο πως η Άγκυρα αναζητά εναγωνίως μία διέξοδο από την κρίση στην οποία έχει εισέλθει. Στην πραγματικότητα αναζητά ένα εξιλαστήριο θύμα, το οποίο θα της προσφέρει την δυνατότητα μίας τυπικής έστω "ανάκαμψής". Οι πρόσφατοι βομβαρδισμοί στους Κούρδους του βόρειου Ιράκ δεν απέδωσαν απολύτως τίποτε προς την κατεύθυνση αυτή κι έτσι τώρα τούρκοι πολιτικοί και στρατιωτικοί φαίνεται πως στρέφουν το βλέμμα τους προς την Ελλάδα.
"Γιατί όχι;", μπορεί να σκέφτονται οι Ερντογάν και Νταβούτογλου, αφού η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται σε ένα καθεστώς άτυπης ακυβερνησίας.
"Γιατί όχι;", μπορεί να σκέφτονται και οι -πιστοί στον τούρκο πρωθυπουργό- τούρκοι στρατηγοί, αφού έτσι δίνεται και σε αυτούς μία διέξοδος και ένας ρόλος στην σημερινή Τουρκία.
"Γιατί όχι;", σκέφτονται και οι Ισραηλινοί, οι οποίοι μπορεί να έχουν καλές σχέσεις με την Ελλάδα, αλλά δεν έχουν "πάρει" τίποτε -ακόμη- από την χώρα που κλυδωνίζεται.
"Γιατί όχι;", μπορεί να σκέφτονται και οι Αμερικανοί, οι οποίοι δεν θέλουν να εμπλακούν σε ένα θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αλλά ένα τέτοιο επεισόδιο θαν "αναγκάσει" το ΝΑΤΟ να κατεβάσει μεγάλες δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο για να παρέμβουν κατασταλτικά και να σταματήσουν (εικονικά φυσικά) μία ρήξη μεταξύ συμμάχων...
"Γιατί όχι;", μπορεί να σκέφτεται και η Μέρκελ, αφού εάν συμβεί κάτι τέτοιο η μικρή Ελλάδα θα καθίσει φρόνιμη και θα πάψει να έχει "ιδέες" για αντίδραση. Εξάλλου, ένα τέτοιο επεισόδιο θα καταστήσει σαφέστερη την "ανάγκη" για πλήρη ενοποίηση της Ευρώπης και θα επιταχύνει τις διαδικασίες προς την κατεύθυνση αυτή...
Από την άλλη, πάλι, η Ελλάδα διαθέτει στράτευμα ικανότατο για οποιαδήποτε απάντηση σε πιθανή "ενόχληση" της Άγκυρας. Μόνο που το στράτευμα είναι στα χέρια πολιτικών, των οποίων οι διαθέσεις -σχεδόν πάντα- δεν ακολουθούσαν ακριβώς τις απαιτήσεις άμυνας της χώρας (το να αναφερθούμε σε παραδείγματα είναι μάλλον περιττό). Με μία κυβέρνηση που προφανώς δεν κυβερνά, με αποπροσανατολισμένη την κοινωνία σε προβλήματα οικονομικής και όχι εθνικής φύσεως, η στιγμή ίσως να μοιάζει και ιδανική για την Άγκυρα, η οποία εάν τολμήσει κάτι τέτοιο γνωρίζει πως θα πρέπει να είναι σύντομης διάρκειας και να παραμείνει στα πλαίσια του "θερμού επεισοδίου", ενώ για να εξασφαλίσει μία (έστω και εικονική) νίκη, θα πρέπει να έχει αρκετή βοήθεια στο επίπεδο των πληροφοριών, κυρίως από τους δυτικούς της συμμάχους, οι οποίοι θα φροντίσουν και για την ομαλή "έξοδο" της Τουρκίας από μία τέτοια κρίση. Σε μία τέτοια περίπτωση, λοιπόν, είναι δεδομένο πως η Άγκυρα έχει ήδη επιλέξει τον "στόχο" και αναμένει το "πράσινο φως".
Κινούμενοι, προφανώς, σε αυτό ακριβώς το σκεπτικό, φαίνεται πως η Τουρκία αποφάσισε να "θερμάνει" τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, προετοιμάζοντας το έδαφος πρώτα στο εσωτερικό της, μέσω των τουρκικών ΜΜΕ.
Διαβάζουμε, λοιπόν, στο πολύ καλό και ειδικό ιστοχώρο σε στρατιωτικά και γεωπολιτικά θέματα OnAlert:
Oı Tούρκοι με αφορμή την κατάρριψη του RF-4 από τη Συρία προσπαθούν να ανακινήσουν θέμα "κατάρριψης" του τουρκικού F-16 από τη χώρα μας το 1996.
«Μην ξεχνάτε τον πατέρα μου» είναι ο τίτλος της τουρκικής εφημερίδα Vatan και κάνει αναφορά στις δηλώσεις της κόρης του τούρκου κυβερνήτη Ναΐλ Ερντογάν ο οποίος είχε σκοτωθεί. «Το κράτος θα έπρεπε να είχε βρει τα συντρίμμια και τον πατέρα μου γιατί ψάχνουν ακόμη τα ίχνη του RF-4 και όχι του πατέρα μου στο Αιγαίο» δηλώνει η Εβρίμ Ερντογάν. «Ο παππούς μου ζήτησε να βρεθούν τα ίχνη του πατέρα μου με τα έξοδα των Ελλήνων. Δεν συνέβη αυτό. Πήγαμε στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο δικαστής ήταν Έλληνας δεν δικαιωθήκαμε κι εκεί» ισχυρίζεται η ίδια.
Η τουρκική εφημερίδα υποστηρίζει ότι το διθέσιο τουρκικό F-16 καταρρίφθηκε από την Ελλάδα στις 8 Οκρωβρίου του 1996. Ο κυβερνήτης είχε σωθεί αλλά ο συγκυβερνήτης είχε σκοτωθεί.
Πολλά είχαν ακουστεί, πολλά είχαν ειπωθεί τότε,για τον διασωθέντα πιλότο. Κάποιοι είπαν ότι ήταν ισραηλινός που εκπαίδευε τον Ερντογάν. Οι Τούρκοι επιχείρησαν να παρουσιάσουν τη πτώση ως κατάρριψη από ελληνικό Mirage 2000. Ποτέ δεν το ισχυρίστηκαν επισήμως και η Αθήνα ποτέ δεν το αποδέχτηκε.
Παρόλα αυτά κατά καιρούς ελληνικά ΜΜΕ αφήνουν υποννοούμενα για το τι συνέβη. Το θέμα είναι "πιασάρικο", αλλά το ζητούμενο σε τέτοιες υποθέσεις δεν είναι η αναγνωσιμότητα. Ή τουλάχιστον έτσι θα ΄πρεπε.
Κωνσταντίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου