Δεν χάσαμε Κάρολο!

Φάνηκε το ταλέντο του ανδρός από τον Φεβρουάριο του 2005, όταν η τότε πρόεδρος της Βουλής κυρία Μπενάκη τού έλεγε τα ακόλουθα: «Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης και της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη. Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά ίσως και να παραβιάζονται από Αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και, πάντως, η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης».

Η κυρία Μπενάκη δεν ξεφούρνιζε τα παραπάνω ανήκουστα σε κατάσταση κεφιού ή θλίψεως, της οποίας το γαρ πολύ γεννά παραφροσύνη. Του τα έλεγε νέτα σκέτα, ως γεγονότα προαποφασισμένα μεν, μελλούμενα δε. Κι εκείνος, ωωω εκείνος! Ψυχούλα, διακριτικός! Κύριος! Δεν τη ρώτησε με άγριο ύφος «τι είναι αυτά;». Ούτε της είπε «δεν καταδέχομαι να γίνω πρόεδρος ανύπαρκτης δημοκρατίας». Την πήρε ήσυχα τη θεσούλα που του δώσανε και άρχισε να υπογράφει. Τα πάντα!

Μνημονιακά Προεδρικά Διατάγματα; Τα υπέγραφε. Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου; Κι αυτές τις υπέγραφε. Και δελτίο Τζόκερ να του έδινε ο πρωθυπουργός, θα το υπέγραφε χωρίς πολλά-πολλά.

Να σωθεί η πατρίδα είχε στο νου του. Μόνο αυτό. Τι άλλο θα περίμενε κανείς από μια στελεχάρα της αδάμαστης πασοκάρας, που παρήγαγε περισσότερους πρασινοφρουρούς απ' όσους θα μπορούσε να καταναλώσει ο παγκόσμιος πολιτισμός; Θα μας λείψεις, πρόεδρε, αλλά θα παρηγορηθούμε με την ιδέα ότι θα ξεκουράσεις το χεράκι σου. Αγκύλωση θα πάθαινες με τόσες υπογραφές.

Εκσταση. Μπανάκι-μανάκι με τη Μιμή, τον εξάδελφο και την Ελλη Στάη

Ακόμα μεγαλύτερα μεγαλεία! Τσακώνει τη θεσάρα του Προέδρου
και η πρόεδρος της Βουλής τού εξηγεί το σενάριο στο οποίο θα συμμετέχει

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews.gr