Το δημοψήφισμα του ΓΑΠ: Αυτοματισμός της κατάρρευσης ή εκτέλεση «εντολής»;

Η καταρρέουσα κυβέρνηση αιφνιδίασε τον πολιτικό κόσμο και τον ελληνικό λαό με το Δημοψήφισμα που εξήγγειλε, για τη νέα δανειακή σύμβαση, ο πρωθυπουργός- ανδρείκελο…
Ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος ψελλίζει αμήχανα…
Όλες οι καθεστωτικές δυνάμεις γνωρίζουν άριστα ότι ένα τέτοιο Δημοψήφισμα δεν θα σπείρει απλώς άγριες πολιτικές θύελλες, αλλά θα σημάνει και την τελειωτική και παταγώδη ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ του καθεστώτος.
Είναι σίγουρο, και αυτό το γνωρίζουν ΟΛΟΙ, ότι ο ελληνικός λαός, θα πει ΟΧΙ στην κατοχική δανειακή Σύμβαση, όποιο δόλιο τέχνασμα και αν εφευρεθεί…

Δεν βρήκε τίποτα έτοιμο ο Αχιλλέας

ΜΕ 15 ΑΔΕΛΦΙΑ, ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΕΛΑΙΟΧΡΩΜΑΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΕΥΘΥΜΙΟΥ

Στην οικοδομή βρήκε το πρωί της Δευτέρας τον 16χρονο μαθητή της Λάρισας, μια κίνηση του οποίου στη διάρκεια της παρέλασης για να τιμηθεί η εθνική επέτειος, έγινε «σύμβολο» αντίδρασης στο πολιτικό σύστημα και αντίστασης στις ασκούμενες πολιτικές, αλλά και αφορμή και αιτία να διχαστούν οι απόψεις της λαρισαϊκής και όχι μόνο κοινωνίας.

H Ρωσία στη μετασοβιετική εποχή

Όψεις της γεωπολιτικής και της πολιτιστικής «επιθετικότητας»

Δημήτρης Μπαλτάς

Στην σύντομη αναφορά θα δείξω ότι η Ρωσία, ύστερα από τις ιστορικές διαμάχες μεταξύ των Σλαβλόφιλων και των Δυτικόφιλων του 19ου αι. και παρά τις ευρασιατικές θεωρήσεις του 20ου αι., δείχνει σήμερα την παρουσία της στον δυτικό κόσμο ως μία δύναμη στρατιωτική-πολιτική, αλλά και πολιτιστική. Αυτό επιχειρεί να επιτύχει σήμερα η Ρωσία με ορισμένους τρόπους, όπως με την οικονομική πρόοδο, την στρατιωτική παρουσία πλησίον των παλαιοτέρων σοβιετικών δημοκρατιών, την σύγχρονη τεχνολογία, το μεταναστευτικό ρεύμα που λειτουργεί και ως πολιτιστικός παράγων, αλλά και την ανασυγκροτούμενη Ρωσική Εκκλησία.

Ο Πρόεδρος της Δημοπρασίας

Θαυμάστε τον, δεν έχει τίποτα να πει για τα σκάνδαλα, την κλοπή του πλούτου της χώρας, τίποτα.

Μπορούσε τουλάχιστον να έχει παραιτηθεί.
Διότι αυτό που υπηρετεί δεν είναι δημοκρατία.

Μάλλον περί δημοπρασίας πρόκειται.

Για ποιο ακριβώς πράγμα θα είναι οι επόμενες Εκλογές;

Λέμε, λέμε, λέμε, αλλά έχω αρχίσει να φοβάμαι ότι είναι αργά. Όχι για το πώς μας κούρεψαν ή τι θα γίνει με την Ευρωζώνη – έχω καταλήξει ότι όλα αυτά είναι θέατρα, και εμείς θεατές σε κακή θέση που ούτε βλέπουμε, ούτε ακούμε, ούτε ενδιαφέρει κανέναν η γνώμη μας. Είναι φοβάμαι αργά για ψευδαισθήσεις περί πολιτικών επιλογών για εμάς τους Έλληνες. Άπαξ και δεν βγούμε την Ευρωζώνη “χτες”, δεν θα μείνει τίποτα όρθιο, και κακώς πανηγυρίζετε. Θα φροντίσουν να αργήσουμε να καταλάβουμε τα ψιλά γράμματα.

Όταν ο ΠτΔ αποχωρεί έπειτα από αντίδραση του λαού, το πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει.

Όταν ο αρχηγός του πολιτικού συστήματος (ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας), ίσταται απέναντι στο λαό, δεν γίνεται αποδεκτός από το λαό και αναγκάζεται για οποιονδήποτε λόγο να αποχωρήσει, τότε αυτό το πολιτικό σύστημα έχει πάψει πλέον de facto να υφίσταται. Έχει απλά καταρρεύσει. Δεν γίνεται να το εξηγήσουμε πιο απλά. Η τροπή σε φυγή, του ανωτάτου άρχοντος, του αρχηγού της εκτελεστικής εξουσίας, του αρχηγού του κράτους, του εγγυητή του πολιτεύματος, έπειτα από σφοδρές λαϊκές αποδοκιμασίες, δεν επιτρέπουν πλέον σε κανέναν μας να σφυρίζει αδιάφορα και να παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει τι συνέβη.

Σημαία της Ελλάδας - Το Εμβατήριο της Σημαίας

Η πρώτη Ελληνική Σημαία (1822-1978)

Η εθνική σημαία της Ελλάδας περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες λωρίδες. Μέσα σε ένα κυανό τετράγωνο στο πάνω προσίστιο μέρος, υπάρχει ένας λευκός ισόκερος σταυρός. Οι εννέα λωρίδες αντιστοιχούν σε κάθε γράμμα ξεχωριστά, από τη λέξη "ελευθερία". Επίσης είναι τόσες όσες και οι συλλαβές του "Ελευθερία ή Θάνατος". Ο σταυρός συμβολίζει το επίσημο θρήσκευμα της χώρας, τον Χριστιανισμό.

Ανδρείους μπορεί να βγάζει κάθε πατρίδα. Αγίους μόνο η Ελλάδα

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς

«Ο λαός μας έφτασε στην κορυφή της Αθανασίας, γιατί έφτασε στην άκρη της Θυσίας» Βασίλης Ρώτας, ποιητής
Οι Μεγάλες Ημέρες του Γένους μας. Η εθνική επέτειος του ’40. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα, όχι μόνο να κλαις, αλλά, κυρίως, να καμαρώνεις. Λίγο να σηκωθούμε, μας έπνιξαν οι αναθυμιάσεις... το Μνημόνιο, η Τρόικα, ο Βενιζέλος, η Βάσω, η Άννα πτώματα άταφα, χαμένα πράγματα, καντιποτένιοι άνθρωποι. Στρεφόμαστε, γυρίζουμε προς την ιστορία, όχι σαν φυγάδες από το παρόν, μα για να αντικρίσουμε νηφαλιότερα το επερχόμενο μέλλον και να παρηγορηθούμε λίγο. Ιδίως τώρα που θόλωσε ο νους μας και μας βρήκε το κακό, το «πισωγύρισμα» στην ιστορία, (η καημένη η γλώσσα μας, τι τράβηξε από τους γλωσσοκόπανους της δήθεν «δημοτικιάς»), η μελέτη, λοιπόν, της ιστορίας φρονηματίζει, «διά το μηδεμίαν ετοιμοτέραν είναι τοις ανθρώποις διόρθωσιν της των προγεγενημένων πράξεων επιστήμης» κατά τον Πολύβιο. Οι πράξεις, τα κατορθώματα των περασμένων, δι-ορθώνουν τους απογόνους και όχι τα «ασκιά γιομάτ’ αγέρα», τα λόγια τα κούφια.

"Αυτός που κυβερνάει δίκαια"!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Λιοντάρια, με αρχηγό ένα ελάφι ή ένα λαγό, είναι αδύνατα και δειλά σαν τα ελάφια και τους λαγούς. Μπροστά στον κίνδυνο τρέχουν να σωθούν.

Δεν είναι έτσι η δύναμη και το θάρρος των Ελλήνων! Δεν είναι έτσι! Σαν ποταμός από λιοντάρια είναι η δύναμη και η ορμή τους όταν πολεμούν εναντίον αυτών που επιβουλεύονται την ελευθερία της πατρίδας τους, τα ιερά και τα όσιά της!

Κάποτε είπαμε το ΟΧΙ, τώρα λέμε ΝΑΙ στον Μόνιμο Έλεγχο

http://pheidias.antibaro.gr/1940/photos.htm

Ζήτω το έθνος. Οι Τράπεζες σώθηκαν… πόσο γελοίο ακούγεται παραμονές 28ης Οκτωβρίου.

Στις παραμονές του εορτασμού ενός έπους “όπου οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες” θα έχουμε τους διθύραμβους της 6ης ή 7ης σωτηρίας των δανεικών.

Κάποτε οι πρόγονοι πολέμησαν για την κυριαρχία ξέροντας ότι θα χάσουν, σήμερα οι απόγονοί τους γιορτάζουν το δάνειο με το οποίο θα απολέσουν την κυριαρχία.