ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ 1

του Ιωάννη Ξ.

Είχα ακούσει για κάποιον γέροντα ο οποίος ευρισκόμενος σε μία παραλία βλέπει δύο ψαρόβαρκες να πλησιάζουν στην ακτή, μόνο  που κάποια στιγμή κόντεψε η μία να χτυπήσει την άλλη και τότε έγινε το θαύμα !!!!!!!!!!!

                 Ο γέροντας θέλοντας να προειδοποιήσει τους ψαράδες μπήκε στο νερό φωνάζοντας για να μην τρακάρουν, μόνο που δεν βούλιαξε αλλά περπατούσε πάνω στο νερό σαν τον Κύριο μας.

                  Όταν οι ψαράδες του επισήμαναν τι είχε συμβεί αυτός αρνιόταν με κάθε τρόπο το γεγονός.Κάποια στιγμή την περσινή χρονιά τον επισκέφτηκα ,εκεί που συνομιλούσαμε για άσχετο θέμα ,αρχίζει να ομιλεί με έντονο ύφος και να μου κουνάει το δάχτυλο λέγοντας μου αυστηρά : « Δεν πιστεύω να άκουσες τα ψέματα που λένε  κάτι ψαράδες ,εκεί κάτω στην παραλία ?»

                    Σαστισμένος του απαντώ : «παππούλη δεν καταλαβαίνω τι μου λές»

Τότε μου λέει δεν πειράζει άστο.Κατάλαβε ότι δεν γνώριζα (όχι ακόμη) την ιστορία με τους ψαράδες και βεβαιώθηκε  ότι δεν τον επισκέπτομαι από περιέργεια.

                      Μαθαίνω ότι ίδιος αρνείται πεισματικά ότι συνέβη το περιστατικό

                      Αν ήξερε ο κόσμος πόσο αληθινή είναι η πίστη μας.Τα εμπόδια για να μας αξιώσει ο Κύριος να πιστέψουμε αληθινά σε πρώτη φάση και να φτάσουμε σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα σε δεύτερη φάση τα ορθώνουμε μπροστά μας εμείς ίδιοι και είναι : η έπαρση(πάρα πολλοί πάσχουν από αυτό το πάθος που οδηγεί στην υπερηφάνεια (το αμάρτημα που μετέτρεψε τον έξω από εδώ από άγγελο του φωτός σε άγγελο του σκότους),η κενοδοξία

                        Τα σαρκικά πάθη εύκολα τα αντιλαμβάνεται κανείς την έπαρση όμως μπορεί να την έχει χωρίς να το καταλαβαίνει.Εύκολα σε ξεγελάει ο διάβολος και σε ρίχνει και σε ξαναρίχνει σε αυτή.

                         Πρέπει λοιπόν κάθε βράδυ όταν προσευχόμαστε να παρακαλάμε τον Κύριο να μας φανερώνει τα πραγματικά πάθη που ευθύνονται για τη κατάσταση μας και μας ταλαιπωρούν και όχι αυτά που παρουσιάζει ο διάβολος σαν πάθη για να μας κρατάει δεμένους.Διότι αφού τα αντιληφθούμε ένα είναι το φάρμακο για να τα εξαλείψουμε : η εξομολόγηση.

                           Πρέπει να κάνουμε δηλαδή ότι δεν έκαναν ο Αδάμ και Εύα : να αποφύγουμε την υπερηφάνεια και την κενοδοξία,την έπαρση και παραδεχόμαστε το λάθος μας όταν το κάνουμε.

                            Τότε έρχεται η ειρήνη και η χαρά στην ζωή μας.Τα νεύρα,η μελαγχολία αποτελούν παρελθόν.