Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχα επισκεφτεί τον γέροντα μου
,τον παππούλη μου.Έχω καιρό να σας γράψω για αυτόν ,όμως τώρα έχω νέα να
ανακοινώσω.
Είχα γράψει αυτό που μου είπε ο
γέροντας απαντώντας σε ερώτημά μου για την διάρκεια της κρίσης ότι θα κρατήσει
καιρό το κακό αυτό
.Στενοχωρημενος τότε του είχα επισημάνει ότι ο κόσμος μετανοεί ,ότι έχει
επιστρέψει στους ναούς και μου ανταπάντησε ότι μόνο το ¼ έχει επιστρέψει και
ότι άλλος τόσος κόσμος πρέπει να αφυπνιστεί για να αλλάξει η κατάσταση.
Αυτή την φορά το έθεσα διαφορετικά το θέμα. Παππούλη του λέω ο Κύριος
όταν βλέπει αμετανοησία προσπερνάει τις προφητείες όπως του Παϊσίου ότι θα πάρουμε την
Πόλη,συντομεύει τον καιρό και έρχεται κατόπιν ο αντίχριστος και η συντέλεια.
Μου απάντησε λέγοντας ότι και μία ψυχή πιστή να υπάρχει ,θα κατέβει ο
Χριστός για να την σώσει.Δηλαδή γέροντα του λέω τώρα με τα γεγονότα στην
Ουκρανία μήπως είμαστε κοντά στα γεγονότα που αναφέρει ο Παϊσιος ???και μου
απαντάει ότι προς τα εκεί βαδίζουμε.
Ημουν 28-30 ετών όταν τον γνώρισα τον γέροντα .Είχα τελειώσει τις σπουδές μου και τη θητεια
μου στο στρατό.Ηταν μία περίοδος χαλάρωσης αφού δύο σημαντικές υποχρεώσεις τις
είχα φέρει εις πέρας.
Πάντοτε πίστευα στον Θεό ,όμως είχε έρθει η στιγμή να ερευνήσω σε βάθος
και επί μία εβδομάδα με απασχολούσε το θέμα της ύπαρξης ή όχι του Θεού,διότι
είχα αποφασίσει να ξεκινήσω από μηδενική βάση χρησιμοποιώντας το μυαλό μου ,την
ψυχή μου,τις γνώσεις μου και την όποια εμπειρία είχα αποκτήσει για να καταλήξω
σε ένα συμπέρασμα.
Φιλοσοφώντας επί μία εβδομάδα
κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν είναι δυνατόν όλα να έχουν γίνει από τύχη,δεν
είναι δυνατό να καταγόμαστε από το πίθηκο,ότι σίγουρα υπάρχει η ανώτερη δύναμη
που λέγεται Θεός.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να κατασκευάσει ένα φύλλο από ένα δέντρο εκ του
μηδενός εκτός και αν χρησιμοποιήσει την κλωνοποίηση δηλαδή την
αντιγραφή.Πρωτότυπο δεν μπορεί να κατασκευάσει και τα πρωτότυπα δεν
κατασκευάζονται κατά λάθος.
Τότε είπα Θεέ μου εγώ πιστεύω ότι υπάρχεις,πιστεύω σε εσένα,όμως δώσε
ένα σημάδι όχι σαν απόδειξη ,αλλά για να νιώσω ότι είμαι κοντά σου.Επειτα από
7-10 μέρες μία θεία μου με παρακινούσε να πάω για εξομολόγηση και βλέποντας τον
δισταγμό μου λέει ότι αν δεν μου αρέσει δεν χρειάζεται να ξαναπάω,αρκει να πάω
μία φορά.
Με στέλνει στον
παππούλη μου με τον οποίο είμαστε σε επαφή σχεδόν 20 χρόνια .Μου λέει στην
πρώτη συνάντηση ότι έκανες έκανες μαζί θα κοιτάξουμε στο εξής να βαδίσουμε όπως
πρέπει και πιάνουμε συζήτηση(μέσα στην εξομολόγηση) για ένα βιβλίο ενός
Θεολόγου που είχα στη κατοχή μου το οποίο πραγματευόταν τα της οικογένειας και
έλεγε ότι στην σημερινή εποχή δεν χρειάζεται να κάνουμε πολλά παιδιά ,φτάνουν
ένα-δύο,αρκεί να τα μεγαλώνουμε σωστά και χριστιανικά
Αμέσως με
διακόπτει και μου λέει ότι αυτό είναι λάθος διότι δεν είναι πρέπον να θέτεις
όρια σε κάποιον για το τι θα κάνει,ότι η σωστή απάντηση είναι να κάνουμε πολλά
παιδιά και ο καθένας όσα μπορεί κάνει.Πέντε μπορεί καλώς,δύο μπορεί πάλι καλώς.
Όμως πως μου
το είπε : Ενας καθηγητής ,όπως εσύ ,συνάδελφος δηλαδή ,στη σχολή που είχα πάει
για γίνω παπάς ,τα ίδια έλεγε(με τον Θεολόγο το συγγραφέα του βιβλίου)
Αφωνος έμεινα. Και όταν
τελείωσε η εξομολήγηση τον ρωτάω :
Πάτερ με γνωρίζεις??? Όχι μου απαντάει ,τότε ,συνεχίζω, πως
γνωρίζεις αν έχω σπουδάσει και αν είμαι καθηγητής??? Οχι μου λέει εγώ δεν είπα
τέτοιο πράγμα.
Το σημάδι που ζήτησα άπειρες
φορές μου το έδωσε και συνεχίζει να μου το δίνει μέσω του γέροντα.Ο Κύριος να
τον έχει γερό και δυνατό.Τί να σας πρωτοπώ ότι μου έδινε απαντήσεις πριν
προλάβω να ρωτήσω.Ψίχουλα είναι αυτά δεν είναι δυνατό έτσι να καταλάβετε περί
τίνος πρόκειται.
Αυτό που
θέλω να πω ότι Θεία Χάρη είναι μαζί του και θα σας διηγηθώ ακόμη ένα
περιστατικό για μπείτε λίγο στο νόημα.
Είμαι μέσα
στον ναό και ετοιμάζομαι για εξομολόγηση,ο παππούλης προπορεύεται και εγώ
ακολουθώ,οπότε κάνω την σκέψη : «τι θα κάνω αν ο γέροντας αποδημήσει προς
Κύριο,αφου τον αγαπώ πολύ ?»
Αμέσως
γυρνάει προς εμένα και με μαλώνει κουνώντας το δάχτυλό του : «τι λές μωρέ ?»
Πάτερ του απαντάω δεν μίλησα,δεν είπα κάτι,οπότε μου χαμογελάει και αφού με
χτυπήσει φιλικά με το χέρι του στον ώμο,μου λέει :Μην στενοχωριέσαι ,είμαι
καλά»
Εμεινα
παγωτό κατά την λαϊκή και νεανική έκφραση.Ακούστε φίλοι μην περιμένετε άλλο και
προσπαθήσετε να βρείτε παππούληδες σαν και αυτόν διότι είναι πολύ λίγοι.Εν
εκκλησίαις ευλογείτε τον Κύριο και δοξολογείτε αυτόν.
Μετάνοια
και εξομολογηση και τούμπα θα έρθουν τα πράγματα.Πείτε «φταίω για το λάθος μου»
και θα έχετε κάνει αυτό που δεν έκαναν ο Αδάμ και η Εύα,γιατί αν το είχαν κάνει
,αθάνατοι θα είμασταν ακόμη .Πείτε το και θα έχετε καθαρίσει την ψυχή σας και
θα έχετε δώσει το δικαίωμα στο Δίκαιο Κύριο μας να μας βοηθήσει.
Να
θυμάστε πάντοτε ότι ο Κύριος σέβεται την ελευθερία μας και ότι εμείς
αποφασίσουμε αυτό θα γίνει.Να θυμάστε ότι δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση ή
ζεις τον παράδεισο από αυτή τη ζωή ή την κόλαση.
Να θυμάστε ότι μόνοι μας
έχουμε κάνει πολλά λάθη π.χ. έχουμε ψηφίσει λάθος,έχουμε δουλέψει λάθος ,έχουμε
συμπεριφερθεί λάθος κλπ
Είναι
καλύτερα να τα κάνουμε όλα αυτά ζητώντας το Έλεος του Κυρίου και την Θεία
Φώτιση ,θα είμασταν τότε σοφώτεροι.
Τώρα
είναι πιθανόν η ύστατη στιγμή γιατί τα γεγονότα θα αρχίσουν να τρέχουν ίσως με
ιλιγγιώδη ταχύτητα (εύχομαι να είναι για ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης ώστε
να βιώσουμε την Αγάπη του Θεού)
Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Ξ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου